De laatste blog is van 2016 en sinds die tijd is er heel wat water door de Rijn gestroomd. En gevallen op de Eng, uit de lucht, of uit de kraan. En dat is maar goed ook, want anders zitten we in no time in de Sahara ad Rijn. We stonden er in 2016 niet … Lees meer
Afgelopen dinsdagochtend 1 maart, na een hele koude nacht (-7C) lag de Wageningse Eng te wachten op het voorjaar: hij was er nog niet echt! Maar het gefluit van de vogels en de aanwezige mesthopen op het land en in de volkstuinen geven aan dat het niet lang meer kan duren.
In de herfst is de Wageningse Eng misschien wel op zijn mooist. De geel-bruine en oranje tinten van de geoogste percelen en de afstervende bladeren kleuren dan het landschap. Dit jaar worden de bladeren niet zomaar door een storm van de bomen geblazen. Daardoor krijgen de eiken de kans om – zoals hier langs de … Lees meer
De zomer is al weer over de helft. Op de Wageningse Eng is afgelopen week het graan geoogst en het stro verpakt. Het gerst wordt deels vermout om er bier mee te brouwen, maar er wordt ook een gedeelte gebruikt als biologisch veevoer. Rogge is naar de molen De Vlijt gebracht om daar te worden … Lees meer
Volgens de kalender zitten we in de eerste week van de zomer. Maar wat temperatuur en zon betreft hebben we daar nog niet veel van gemerkt. Of juist wel: alle volkstuinders weten dat de bonen en courgettes nog niets hebben laten zien. De korenbloemen op het noordelijkste akkertje van de Wageningse Eng, hebben daarentegen nog geen … Lees meer
Het heeft even geduurd dit jaar, want het was lang koud en droog. Maar de Wageningse Eng is nu toch weer helemaal terug tot leven. Op het meest noordelijk gedeelte van de Wageningse Eng is het een fraai gezicht. In maart was daar al gerst voor Ons Bier ingezaaid door de mannen van ‘De Korenschoof’, … Lees meer
